Reisgids Mongolië

Op deze pagina hebben we de belangrijkste reistips voor je reis door Mongolië samengevat om een uitgebreide reisgids voor je te maken. Deze informatie zou een eerste begin voor je moeten zijn, je kunt overeenkomstige links vinden als we meer diepgaande details op onze blog aanbieden. Veel plezier met het plannen van je eerste reis naar Mongolië!

Je reis naar Mongolië

Je reis- en vakantiemogelijkheden in Mongolië zijn net zo divers als de Mongoolse landschappen. Van off-road trips voor zelfrijders tot trips met geboekte chauffeurs, paardrijden en vissen - van een bezoek aan de Naadam feesten tot een bezoek aan boeddhistische kloosters of de Gobi woestijn - in dit ruwe overzicht vind je alle informatie die je reis naar Mongolië makkelijker maken!

Weer / klimaat van Mongolië

Er heerst een sterk continentaal klimaat in Mongolië met lange, zeer koude en droge winters en iets nattere, soms hete zomers. De lente en de herfst zijn daarentegen erg kort.

De temperaturen worden gekenmerkt door extreme schommelingen, aan de ene kant kunnen de verschillen tussen dag- en nachttemperaturen oplopen tot 30 graden op dezelfde plek.

Aan de andere kant is Mongolië verdeeld in verschillende klimaatzones van noord naar zuid, zodat ook geografisch gezien de temperaturen soms extreem verschillen.

De Gobiwoestijn is een landschap van uitersten: in de winter daalt de temperatuur tot -40 graden Celsius, in de zomer kan de temperatuur oplopen tot 45 graden.

Het is het hele jaar door vrij winderig in Mongolië, de luchtvochtigheid is erg laag. Er schijnt echter veel zon. De neerslag is hoog in juli en augustus, over het hele jaar is de neerslag beheersbaar: in het noorden is het ongeveer 400 mm (2018 was het 590 mm in Duitsland), in het zuiden slechts 100 mm.

Beste tijd om Mongolië te bezoeken

Over het algemeen is de periode tussen mei en half oktober ideaal voor een reis door Mongolië. Hoewel het in april meestal nog koud is, is het weer in mei draaglijker. Eind oktober begint de winter. Absoluut hoogseizoen loopt van juni tot september, het weer is warm en meestal droog en er zijn slechts af en toe onweersbuien.

April en mei en september en oktober worden aanbevolen voor een bezoek aan de Gobiwoestijn, in deze tijd van het jaar zijn de temperaturen gematigd.

De vroege herfst is ook goed om het uiterste westen met de Altai bergen te verkennen. In deze periode kleuren de bomen geel en beginnen de adelaarsjagers met hun jachtseizoen.

Visum voor Mongolië

De visumregels voor Mongolië zijn afhankelijk van je land van herkomst. Hoewel voor veel landen korte reizen naar Mongolië (minder dan 30 dagen/vakantie) zonder visum mogelijk zijn, moet je de regelgeving voor je eigen land controleren.

Voor een langer verblijf en andere reisdoeleinden dan bezoeken en zakenreizen kan ook een visum nodig zijn, dat kan worden aangevraagd bij de Mongoolse ambassade.

Vaccinaties voor je reis naar Mongolië

Je standaardvaccinaties moeten up-to-date zijn. Je kunt deze het beste met je arts bespreken.

Vaccinaties tegen hepatitis A en hondsdolheid worden aanbevolen, voor een langer verblijf of speciale blootstelling kun je ook vaccinaties krijgen tegen hepatitis B, tyfus, meningitis (A / CW / Y) en TBE.

Je kunt je echter het beste informeren over de huidige gezondheidsinformatie bij je Federale Dienst voor het Buitenland.

Reizen naar Mongolië - per vliegtuig of trein

De gemakkelijkste manier om in Mongolië te komen is met het vliegtuig, je landt dan op Ulan Bator International Airport. Het is de moeite waard om vroeg te boeken, want vanaf het voorjaar zijn veel vluchten in de zomermaanden vaak volgeboekt.

De internationale luchthaven van Ulan Bator ligt op ongeveer 15 km van het stadscentrum en is met de bus in 30 minuten en met de taxi in 20 minuten te bereiken.

Er loopt een prachtige treinverbinding van Beijing naar Ulaan Bataar, de reis duurt twee dagen en loopt door een zeer charmante omgeving.

De Trans-Siberische spoorlijn gaat van Moskou naar Ulan Ude, vanwaar de Trans-Mongolische spoorlijn aansluit op Ulan Bataar. De reis is een echt hoogtepunt voor spoorwegfans, ook al is de iets kortere reis vanuit Beijing aantrekkelijker. De reis vanuit Moskou duurt ongeveer vier dagen (met slaap- en restauratiewagons). Je kunt ook naar Irkoetsk vliegen en van daaruit de trein naar Ulan Bataar nemen, maar dan helpt Russische taalvaardigheid zeker.

Toegang tot Mongolië met de auto is alleen mogelijk voor toeristen met een speciale vergunning.

Hoe lang moet een reis naar Mongolië duren?

Voor een verstandige rondreis met de auto langs alle belangrijke bezienswaardigheden van Mongolië moet je zeker drie tot vier weken plannen, aangezien Mongolië ongeveer vijf keer zo groot is als Duitsland. Voor kleinere rondreizen naar afzonderlijke delen van het land zijn twee weken zinvol. Een rondreis van een week naar een bepaalde bestemming kan ook zinvol zijn, maar je moet altijd beoordelen of dit een intercontinentale vlucht waard is.

Reizen door Mongolië / Vervoermiddelen

Het is het meest zinvol om met een huurauto door Mongolië te reizen. Huur echter nooit van een particulier, maar van een betrouwbare aanbieder. Zo zit je aan de veilige kant qua verzekering en goede service en ben je ook in noodgevallen goed verzorgd.

Je kunt zelf rijden of een chauffeur inhuren. Met een chauffeur moet je echter rekening houden met zijn uurlimiet per dag en je moet ook rekening houden met zijn dagtarieven en maaltijden.

Bij de bekende autoverhuurders heb je de keuze tussen SIXT en Avis. SIXT heeft veel verhuurstations en een uitgebreide pechhulpdienst. Je kunt een enkele reis huren en het voertuig inleveren bij elk vliegveld of Trans-Siberisch treinstation.

Er zijn ook spannende huurpakketten, bijvoorbeeld van Followthetracks of LIQUI MOLY.

Meer informatie hierover, maar ook over de juiste voertuigkeuze voor je reis door Mongolië, vind je op onze blog: https://www.escapetomongolia.com/blog/Selfdrive-Guide-Mongolia-Tours-Offroad

De belangrijkste bezienswaardigheden van Mongolië

Mongolië is groot en heeft daarom veel spannende en zeer verschillende bezienswaardigheden te bieden. Of het nu gaat om natuurlijke monumenten zoals de Khongoryn Els duinen, culturele bezienswaardigheden zoals Karakorum en het boeddhistische Amarbayasgalant klooster of de verschillende nationale parken - bijna geen enkel ander land biedt zo'n grote verscheidenheid aan indrukwekkende plekken. Hier zijn de belangrijkste - je kunt er nog veel meer vinden op onze blog:

https://www.escapetomongolia.com/blog

Khuvsgul meer: het op een na grootste meer van het land, omringd door een indrukwekkend berglandschap in het noorden van het land.

Amarbayasgalant klooster: Een van de drie grootste boeddhistische kloosters van het land, vlakbij de Selenga rivier. Vandaag de dag zijn er nog 28 van de oorspronkelijke 40 tempels, ontworpen in Chinese stijl met Mongoolse en Tibetaanse invloeden.

Orkhon vallei: Deze vallei ligt ten westen van Ulan Bataar en is het historische centrum van de Mongoolse nomadische levenswijze. Hier vind je de historische hoofdstad Karakorum en de beroemde Ulaan Tsutgalan waterval.

Nationaal park Gorkhi-Terelj: Het beroemde nationale park ligt ten noordoosten van Ulan Bataar en is dus gemakkelijk bereikbaar met de auto. Hier vind je indrukwekkende landschappen, rotsformaties, het meer Khagiin Khar en de warmwaterbronnen van Yestii.

Nationaal Park Khustain Nuruu: Dit park biedt indrukwekkende berg-steppe landschappen en de Mongoolse wilde paarden, de Takhi. Hier vind je ook de Tuur rivier en dus geweldige mogelijkheden voor paardrijden en vistochten.

Elsen Tasarkhai duinen: Deze bekende zandduinen ten westen van Ulan Bataar strekken zich uit over ongeveer 80 kilometer en worden omringd door een zeer gevarieerde en vooral groene omgeving. Zeer uniek!

Bayanzag kliffen ("Vlammende Kliffen"): De kliffen liggen midden in de Gobiwoestijn en staan vooral bekend om hun fossiele vondsten. De rode kliffen dragen de naam vanwege hun indrukwekkende kleurenspel bij zonsopgang.

Tsagaan Suvarga: Ten zuiden van Ulaan Bataar vind je deze beroemde rotsformatie die lijkt op de ruïnes van een oude stad. Vlakbij liggen de beroemde Khevtee Bosoo Agui grotten met hun schilderingen uit de bronstijd.

Khongoryn Els: De zingende zandduinen vind je aan de voet van het Altaigebergte, ze zijn tot 80 meter hoog. Als de wind waait, maakt het zand unieke geluiden, vandaar de naam van de duinen.

Burdene Bulag: De beroemde oase Burdene Bulag ligt in het zuidoosten van Mongolië. Het gebied heeft ook de hoogste zandduinen van de Gobiwoestijn, de Gobi-nomaden en het da Khamariin Khiid-klooster.

Gobiwoestijn

Het bekendste landschap in Mongolië is waarschijnlijk de Gobiwoestijn, per slot van rekening de op twee na grootste woestijn ter wereld en tegelijkertijd de grootste woestijn van Azië. Het strekt zich uit over delen van Mongolië en China en is ongeveer zes keer zo groot als Duitsland.

Het is het toppunt van woestijnlandschap, ook al bestaat het voornamelijk uit droge grindvlakten en dorre weilanden. Aan de andere kant vind je in de Gobi de Khongoryn zandduinen met een hoogte tot 300 meter. Daarnaast zijn er grote minerale rijkdommen in de Gobi en verrassend genoeg een totale bevolking van meer dan 30 miljoen mensen, dankzij enkele moderne steden.

Er heerst een uitgesproken continentaal klimaat in de Gobi en een koud steppeklimaat in de Mongoolse Gobi. Het is niet de droogste woestijn ter wereld, maar wel de woestijn met de grootste temperatuurverschillen. In de winter dalen de temperaturen tot -30 graden Celsius, in de zomer kan het 35 graden worden in de schaduw. De nachten zijn altijd behoorlijk koud, al met al is de Gobi de koudste woestijn ter wereld.

De woestijn heeft zijn naam te danken aan de Mongolen, die het "Govi" of "Kébé" noemden, wat "waterloze plaats" betekent.

Altai

Het Altaigebergte is een van de beroemdste bergen van Azië. De Altai strekt zich uit over de grensgebieden van Rusland, Kazachstan, Mongolië en China. De Altai is grofweg onderverdeeld in Russische, Mongoolse en Gobi Altai. In Mongolië is de Altai te vinden in het uiterste westen van het land, grenzend aan China. In het noorden en oosten valt de Mongoolse Altai in de Mongoolse hooglanden. In het zuiden en oosten gaat het over in de Gobi-Altai en de Gobi-woestijn. De Gobi-Altai bevindt zich uitsluitend op het grondgebied van Mongolië.

De Belucha is met 4.506 meter de hoogste berg in het Altaimassief en ligt in het Russische deel van het Altaigebergte. De op één na hoogste berg is de Chüiten-top met 4.374 meter, dit is ook het hoogste punt van Mongolië. De andere hoogste toppen zijn ook te vinden in de Mongoolse Altai.

De Altai is vooral bekend om zijn flora en fauna, maar ook om de adelaarsjagers die er gevestigd zijn en de schilderachtige schoonheid van de landschappen. Daarom is het een belangrijke trekpleister voor bergbeklimmers en wandelaars.

Je kunt meer te weten komen over de Altai in onze Reisgids voor de Altai: https://www.escapetomongolia.com/blog/altai-mountains-mongolia-travel-guide

Binnen Mongolië

Binnen-Mongolië is een autonome regio in de Volksrepubliek China. Het grenst in het zuiden en zuidoosten aan Mongolië. De hoofdstad van Binnen-Mongolië is Hohhot. De autonome regio beslaat ongeveer 12% van de oppervlakte van China en heeft ongeveer 25,2 miljoen inwoners, waarvan minder dan 20% etnische Mongolen die in Binnen-Mongolië wonen. Met grondstoffen als steenkool, aardgas en zeldzame aardmetalen is de regio een van de rijkste provincies van China.

De term "Binnen-Mongolië" is geformuleerd vanuit Chinees perspectief, terwijl de term "Buiten-Mongolië" overeenkomt met de beschrijving van het eigenlijke Mongolië. Mongolen daarentegen noemen Binnen-Mongolië "voor" Mongolië en Mongolië zelf "achter" Mongolië.

De scheiding tussen Mongolië en China dateert uit de tijd van de Chinese Quing-dynastie, toen heel Mongolië onder Chinese heerschappij stond. Na de dood van de Mongoolse heerser Ligdan Khan kwam het zuidoosten van het Mongoolse gebied onder Mantsjoerijse invloed. Na het einde van de Quing-dynastie scheidde heel Mongolië zich af van China.

De huidige status van de autonome regio is meer symbolisch van aard: de regering van de autonome regio valt onder de bepalingen van de Communistische Partij van China.

Gesproken taal in Mongolië

Mongools wordt vandaag gesproken door iets meer dan vijf miljoen mensen. Ongeveer de helft van hen woont in wat nu Mongolië is en de andere helft in de autonome regio Binnen-Mongolië in China. Kleinere groepen zijn te vinden in het gebied van de Russische Federatie. Mongools is de officiële taal in zowel Mongolië als Binnen-Mongolië.

Het Mongools behoort tot de Altaïsche taalfamilie, die vandaag vooral gebruikt wordt in landen in Zuidoost-Europa, het Midden-Oosten, Zuid-Siberië en Noord-China. Hieronder vallen Turkse talen zoals Bulgaars, Kazachs, Oezbeeks, Azerbeidzjaans, Turks en Mongools. In Mongolië overheerst vandaag het Chalcha-dialect, dat de basis vormt van de twee Mongoolse standaardtalen (Mongolië en China). Sprekers van deze twee varianten kunnen daarom gemakkelijk met elkaar communiceren.

Geschreven taal in Mongolië

Genghis Khan zag al vroeg het belang in van het schrift voor de Mongoolse administratie van zijn grote rijk. In 1204 nam hij een Oeigoerse Tatatunga in dienst om het Oeigoerse schrift aan te passen aan de Mongoolse taal: zo ontstond het Mongoolse schrift. Door de enorme expansie van het Mongoolse Rijk werd het Mongools het meest gebruikte schrift in Azië.

Het schrift is met enkele aanpassingen nog steeds actueel en wordt gebruikt om Mongools en Evenk te schrijven. Het wordt gebruikt in Mongolië, maar vooral in Binnen-Mongolië (China).

Het bijzondere aan het Mongoolse schrift is de schrijfrichting: het loopt van boven naar beneden en in kolommen van links naar rechts. In dit opzicht werd de Oeigoerse schrijfrichting (van rechts naar links en van boven naar beneden) 90 graden gedraaid om het meer te laten lijken op de Chinese spelling.

Tegenwoordig wordt het Mongools in Mongolië echter geschreven met een licht uitgebreid cyrillisch alfabet. Na het einde van de communistische overheersing werd het Mongoolse schrift opnieuw ingevoerd, maar het werd zelden toegepast. In Binnen-Mongolië wordt bijvoorbeeld nog steeds het traditionele Mongoolse schrift gebruikt.

Feestdagen en tradities in Mongolië / Naadam festiviteiten

Er is een vrij klein aantal officiële feestdagen in Mongolië:

Net als in het Westen wordt Nieuwjaar gevierd op 1 januari. Maar belangrijker is het boeddhistische/mongoolse nieuwjaarsfeest Tsagaan Sar, dat afhankelijk van de maankalender plaatsvindt. Het wordt gevierd een maand na de eerste nieuwe maan die volgt op de winterzonnewende, dus in februari of eind januari. De viering duurt drie dagen. Er worden kaarsen aangestoken op altaren, familieleden worden bezocht en er wordt traditionele Mongoolse kleding gedragen.

8 maart: Internationale Vrouwendag

1 juni: Moeder- en kinderdag

Een hoogtepunt van het jaar is het Naadam Festival (11-13 juli). De volledige naam is Eriin Gurwan Naadam, wat "de drie mannelijke spelen" betekent. Het Naadam Festival is dan ook een sportevenement waarvan de oorsprong teruggaat tot de bijeenkomsten van de Kuriltai-clan in de Middeleeuwen. Vandaag de dag doen Mongolen mee aan boogschieten, worstelen en paardenrennen, en er zijn ook nevenevenementen in het Mongoolse behendigheidsspel dat wordt gespeeld met de enkels van schapen (Schagai).

Behalve aan worstelen nemen ook vrouwelijke atleten deel aan de spelen. De grootste Naadam viering vindt plaats in Ulaanbaatar, maar er zijn ook kleine festivals in andere steden. Je kunt meer te weten komen over het Naadfam Fest op onze blog: https://www.escapetomongolia.com/blog/naadam-festival-mongolia

In november wordt de Mongoolse Trotsdag / de geboortedag van Genghis Khan gevierd, die altijd samenvalt met het begin van de winter.

26 november: Dag van de Proclamatie van de Republiek. Op deze dag wordt de stichting van de Mongoolse Republiek en daarmee de onafhankelijkheid van China in het jaar 1924 gevierd.

Religie in Mongolië / Sjamanisme

De traditionele Mongoolse "volksreligie" is die van het sjamanisme. Het is een animistische religie waarvan de belangrijkste boodschap is dat alles bezield is in de natuur - of het nu gaat om een kiezelsteen, een paard, een bloem of een persoon. Het centrale motief van het Mongools sjamanisme is respect voor de natuur, meer bepaald voor lucht, aarde en water. Dit is cruciaal voor het evenwicht in de wereld.

Het oorspronkelijke Mongoolse sjamanisme, dat zijn invloed ontleent aan het Siberische sjamanisme, dateert uit de 7e eeuw na Christus. In de eeuwen daarna ontwikkelden de sjamanen vaste religieuze en sociale functies: ze legden contact met de voorouders, de natuur en de lokale godheden, wat meestal gebeurde in indrukwekkende rituele praktijken. Daarnaast treden ze vaak op als genezers, brengen ze offers, voorspellen ze de toekomst en zijn ze spirituele adviseurs. Tenger (hemel, god van de hemel) wordt aanbeden als de hoogste godheid, naast hem zijn er een groot aantal ondergeschikte godheden.

De grote heerser Genghis Khan wordt in het Mongoolse sjamanisme volgens oude tradities vereerd als de belichaming van een van de hoogste godheden. Het is interessant dat vooral Genghis Khan en zijn opvolgers een grote religieuze tolerantie aan de dag legden. Zij zijn er dan ook verantwoordelijk voor dat het boeddhisme vandaag de dag de meest verspreide godsdienst in Mongolië is.

Het huidige Mongoolse boeddhisme is een tak van de Tibetaanse boeddhistische scholen Gelug en Kagyu, maar heeft ook enkele eigen vormen. De wortels van het boeddhisme in Mongolië gaan terug tot de derde eeuw, toen het onder Genghis Khan aan belang won: Genghis Khan zou advies hebben ingewonnen bij belangrijke boeddhistische vertegenwoordigers uit bezorgdheid om zijn sterfelijkheid, waarmee hij de basis legde voor het Mongoolse boeddhisme. In 1570 maakte Altan Khan van het boeddhisme uiteindelijk de staatsgodsdienst. Na het einde van de Sovjetoverheersing in 1990 kende het boeddhisme een verdere bloei; vandaag is de meerderheid van de Mongolen boeddhist, zijn er 134 boeddhistische kloosters in het land en meer dan 200 tempels.

Maar het sjamanisme wordt ook weer relevant: in tijden van klimaatverandering en de plattelandsvlucht van voormalige nomaden en het daarmee gepaard gaande gebrek aan oriëntatie, zoeken veel Mongolen hun heil in het beoefenen van oude riten en in nauwe relatie met de natuur. Dienovereenkomstig zijn er vandaag de dag weer veel praktiserende sjamanen, maar er zitten waarschijnlijk ook veel dubieuze figuren tussen. Het bezoeken van bekende en betrouwbare sjamanen is een echte ervaring.

Je kunt meer te weten komen over boeddhisme en sjamanisme op onze blog: https://www.escapetomongolia.com/blog/mongolia-shamanism

Mongoolse muziek

Een van de bekendste Mongoolse muziekinstrumenten is de Mongoolse viool met paardenhoofd (morin khuur), die bijna als een nationaal symbool wordt beschouwd. Het instrument heeft twee snaren, aan het einde van de hals van het instrument zit het gelijknamige gebeeldhouwde paardenhoofd. Dit paardenhoofd zou aanwijzingen kunnen geven dat het instrument oorspronkelijk werd gebruikt bij sjamanistische rituelen, aangezien dergelijke hoofden ook op sjamanistische toverstokken te vinden zijn. Er zijn ook veel andere Mongoolse instrumenten zoals yaga (een tokkelinstrument voor vrouwen), shudraga (een driesnarige luit) en bombor (een trommel).

Typische muziekvormen in Mongolië zijn de strottenhoofdzang en het lange lied:

Bij het zingen van het strottenhoofd imiteert de stem in feite een instrument. Er worden verschillende ademhalingstechnieken gebruikt, die een zoemend basgeluid produceren, maar ook fluitende, hoge klanken. De bekendste strottenhoofdzangers van dit moment zijn Gereltsogt en Sundui.

In de lange liederen is de woordlettergreep extreem lang, zodat er liederen zijn die maar uit tien woorden bestaan, maar wel meer dan vier minuten duren. Deze liederen zijn dan ook erg langzaam en hebben geen vast ritme. De liedjes gaan meestal over filosofische, religieuze of romantische onderwerpen. De horse head fiddle wordt er ook veel gebruikt.

Mongools eten / Mongoolse keuken / Airag

De Mongoolse keuken is echt uniek, net zo uniek als de omstandigheden in Mongolië. Eeuwenlang hebben nomaden een dieet gebruikt dat is aangepast aan het harde klimaat en hun levensstijl: ze hebben dus veel voedingsstoffen nodig en die komen voornamelijk uit de dierlijke producten van hun veeteelt. Mongoolse gerechten bestaan dan ook voornamelijk uit vlees, dierlijke vetten, deeg, wortelgroenten en zuivelproducten. Recepten gebaseerd op de Russische en Chinese keuken werden echter geïntroduceerd en rijst, ongewone kruiden en groenten spelen pas sinds kort een rol in het Mongoolse dieet.

Als het gaat om vlees, worden voornamelijk rundvlees, paardenvlees, schapenvlees, geitenvlees en vlees van wild geconsumeerd, die worden gegrild, gekookt, gestoomd, gebakken of gedroogd.

Daarnaast zijn verschillende melkproducten een belangrijk onderdeel van de Mongoolse keuken: gedroogde kwark, kaas, yoghurt, room, boter en verschillende desserts.

Airag is een populaire, typisch Mongoolse drank gemaakt van gefermenteerde paardenmelk. De Mongoolse nationale drank is licht alcoholisch, er worden melkzuurbacteriën en gist gebruikt om de melk te fermenteren. Het smaakt zuur, prikkelend met een amandelachtige nasmaak, anderen beschrijven de smaak als een mengeling van yoghurt en bier. Het is rijk aan vitaminen en mineralen en een goed alternatief voor vers fruit en groenten voor de nomaden.

Boortsog is een traditioneel Mongools gebakje dat lijkt op hartige donuts zonder glazuur. Je kunt meer typisch Mongoolse gerechten vinden op onze blog:

https://www.escapetomongolia.com/blog/mongolian-food-the-less-is-good

Mongoolse barbecue is bekend in de meeste westerse landen, hoewel het eigenlijk niet typisch Mongools is. Het werd in de jaren 1950 uitgevonden door een Taiwanese restauranteigenaar en werd al snel internationaal populair.

Het culinaire aanbod in Ulaanbaatar is erg groot: er zijn veel goede restaurants met internationale gerechten maar ook voor Mongoolse specialiteiten. Ayanchin Downtown is een bezoek waard, daar worden zeer goede Mongoolse gerechten geserveerd.

Dieren van Mongolië

Natuurlijk is de fauna van Mongolië aangepast aan het heersende extreme klimaat en de sterke regionale verschillen. Daarom komen veel diersoorten alleen voor in bepaalde gebieden van Mongolië. Naast wolven, beren en yaks zijn er nog enkele andere wilde exotische diersoorten in Mongolië: bijvoorbeeld de Przewalskipaarden, ook bekend als Takhi, een bijzondere wilde paardensoort. Om nog maar te zwijgen van de witte gazelle en de Khavtgai wilde kameel, die perfect is aangepast aan zijn woestijnomgeving en zelfs zout water kan eten. Of de sneeuwluipaard en de Gobi-beer, een uiterst zeldzaam en schuw dier dat zich voornamelijk voedt met vegetatie en nauwelijks met vlees.

Ook heel indrukwekkend: Mongoolse steppearenden, die traditionele adelaarsjagers gebruiken om op hun voedsel te jagen in de uitgestrekte landschappen van Mongolië. Er zijn ook verschillende soorten buizerds en een hele reeks niet-predaterende vogelsoorten en watervogels.

Onder de vissen in Mongolië springt de machtige Taimen er duidelijk uit: een grote roofvis die vooral in de rivieren van het noorden voorkomt. Er zijn ook talloze karperachtigen, snoeken, baarzen, de Ottomaanse, Lenok, verschillende vlagzalmen en kwabaal. Je kunt meer te weten komen over de vissen van Mongolië in onze blogpost over vissen in Mongolië:

https://www.escapetomongolia.com/blog/the-ultimate-fishing-guide-to-mongolia

De nomaden van Mongolië houden voornamelijk schapen, geiten, runderen, paarden en kamelen, en in de noordelijke regio's ook rendieren.

Mongoolse ruiters zijn wereldberoemd sinds de tijd van Genghis Khan en zelfs vandaag de dag associëren de meeste mensen Mongolië met de trouwe viervoeters. Als traditionele vorm van transport heeft reizen per paard zijn fascinatie niet verloren en biedt het de mogelijkheid om dit land met een rijke geschiedenis vanuit een traditioneel perspectief te leren kennen.

Er zijn talloze aanbieders van paardenreizen door Mongolië die vaak hun allround zorgeloze pakketten aanbieden inclusief paardenhuur, uitrusting, gidsen en bagagevervoer. Dit is in ieder geval de veel eenvoudigere, zij het duurdere variant in tegenstelling tot een zelf georganiseerde tour. Hiervoor heb je enige ervaring nodig en idealiter ken je al de juiste contactpersoon.

Prachtige paardrijtochten zijn mogelijk in de regio's Changai, Tarwagatai, het Khorgo Nationaal Park, het Khuvsgul meer of de bergen rond de rivieren Orchon en Selenga. Paardrijtochten in de droge regio's van Mongolië zijn niet mogelijk omdat de paarden natuurlijk voldoende water nodig hebben.

Zelf rijden tour / off-road rijden in Mongolië

Voor een zo individueel mogelijke reis naar Mongolië is een rondreis met een terreinwagen/jeep aan te raden, omdat je hier simpelweg het meest flexibel bent en het land zo authentiek mogelijk kunt leren kennen. Daarnaast zijn de wegen in Mongolië vaak eenvoudige gravelwegen en kun je soms niet om de rit door het open land heen. Maar maak je geen zorgen, we hebben een handige gids voor je gepubliceerd om je te helpen het juiste voertuig te kiezen en je te laten zien hoe je je correct gedraagt op en naast de weg:

Kamperen in Mongolië

Als zelfrijder is wildkamperen in de open lucht natuurlijk de spannendste manier om je reis door Mongolië te beleven. Op geen enkele andere manier leer je het land en de mensen zo authentiek kennen en ben je tegelijkertijd zo flexibel en onafhankelijk mogelijk. Omdat er een paar belangrijke dingen zijn om rekening mee te houden, hebben we een gids voor je samengesteld: https://www.escapetomongolia.com/blog/camping-in-mongolia

Een Mongoolse Tipi / Ger / Yurt huren

In Mongolië zijn er mogelijkheden om te overnachten in de traditionele yurts van de nomaden (ook wel Ger genoemd). Er zijn toeristische ger-kampen waar je een overnachting kunt boeken. Daar vind je meestal eenvoudige accommodaties, maar er bestaan ook echte luxekampen. Je kunt ook in een Ger Buudal verblijven, dan leef je bij een Mongoolse familie onder zeer authentieke omstandigheden - wat ook een navenant lagere standaard betekent. Zeker een van de spannendste manieren om te overnachten in Mongolië.

Overnachting/hotels in Mongolië

De makkelijkste, meest flexibele en meest authentieke manier om door Mongolië te reizen is een off-road trip met een (dak)tent en wildkamperen in de natuur. Dit is gemakkelijk toegestaan in Mongolië. Als je tussendoor meer comfort wilt, kun je gewoon een overnachting boeken in de Ger Camps. Je hoeft je niet van tevoren in te schrijven of lang van tevoren te boeken, het makkelijkste is om er gewoon even langs te gaan.

Als alternatief kun je ook in een Ger Buudal verblijven, dat wil zeggen direct bij een Mongoolse nomadenfamilie, de standaard is hier natuurlijk wat aan de lage kant. Hoe dan ook, een unieke ervaring!

Als je een hogere standaard wilt, kun je een van de vele lodges boeken. Deze zijn natuurlijk duurder, maar bieden een hoge tot luxe standaard, meestal in een prachtige omgeving. Maar je moet lodges zeker van tevoren boeken.

Als het gaat om overnachtingen in hotels, moet er een onderscheid worden gemaakt. Hotels in grotere steden zoals Ulan Bataar, Darkhan of Erdenet hebben een standaard die gebaseerd is op westerse standaarden. Je kunt hier kamers huren van eenvoudige tot luxe standaarden. In kleine steden is de situatie anders, hier hebben de hotels slechts een zeer lage standaard, vaak ook met gedeelde badkamers. Je kunt echter ook om een luxe kamer vragen, met een eigen badkamer en warm water.

In Ulaanbaatar zijn er ook pensions die naast privékamers ook slaapzalen aanbieden. Vaak zijn deze guesthouses gewone woonverblijven die zijn aangepast aan hun nieuwe taak. Een goedkoop alternatief voor de hoofdstad als je alleen op zoek bent naar een dak boven je hoofd.