Islay (instagram @adventuresofblondie) reisde in de herfst van 2019 4 weken rond in Mongolië en ontdekte veel gebieden zoals de steppen in Centraal-Mongolië, de meren in Noord-Mongolië, de gletsjers en hoogste top in het Altaigebergte in het uiterste westen van Mongolië en de zeer diverse woestijnlandschappen in de zuidelijke Gobiwoestijn.?
Tijdens haar reis legde ze veel ongelooflijke patronen vast met haar drone vanuit het perspectief van een adelaar op een unieke en fascinerende manier.
Islay deelde haar gedachten over haar reis en hoe ze begon met dreunen in een interview met Escapetomongolia.
Hoe ik begonnen ben?
Ik begon met drones zodra de eerste Phantom-modellen uitkwamen. Ik had er al een paar keer mee gevlogen, vooral om mijn ex-vriend te helpen clips te maken voor zijn kitesurfvideo's. Maar de drones uit die tijd waren log en moeilijk om mee te reizen. Ze hadden ook veel technische problemen, dus ik had er geen vertrouwen in dat ik er een zou kopen. Maar zodra DJI de Mavic pro uitbracht, was ik verkocht. Ik wachtte al een tijdje op een compactere drone met opvouwbare poten waarmee ik makkelijker de wereld rond kon reizen. Ik bestelde die binnen een paar dagen na de release en toen hij aankwam was ik zo opgewonden dat ik het amper in me had om de verpakking te openen. Ik denk dat ik er twee of drie dagen naast heb geslapen. Toen ik uiteindelijk besloot om het uit te proberen, heb ik nooit een gebruiksaanwijzing gelezen. Ik plugde letterlijk mijn telefoon in het stopcontact en drukte op de knop die het meest leek op een aan-knop. De eerste paar keer was in mijn kamer omdat ik echt bang was dat de hovercraft van $2.000 uit het zicht zou vliegen en in de ruimte zou verdwijnen. Nadat ik hem omhoog en omlaag had getild en me meer op mijn gemak voelde met het idee dat ik een vliegende camera had, nam ik hem mee naar buiten om te zien wat ik kon doen.
Waarom interesseert het me?
Al na een paar vluchten was ik hevig verliefd geworden op de wereld van bovenaf. Ik wilde er altijd zijn. Alles werd opeens zo eenvoudig. Zelfs chaotische plaatsen leken systematisch. Lelijke plekken leken wel abstracte kunstwerken. Wat me vooral opviel was dat veel van de dingen die me verdrietig maakten over de wereld op ooghoogte iets anders waren van boven, iets beters... een plek waar ik graag was. Ik wilde alles onderzoeken. Na verloop van tijd werd het een ontsnapping voor me en tot op de dag van vandaag is het dat nog steeds. Op slechte dagen blijft het de perfecte manier om uit mijn eigen hoofd te komen. Het heeft echt iets verslavends en therapeutisch. Vooral als je op plaatsen bent waar je al eerder bent geweest en denkt dat je het helemaal begrijpt of misschien verveeld bent geraakt. Het laat je denken dat er echt schoonheid in alles is, je hoeft alleen maar een nieuwe invalshoek te vinden... een nieuw perspectief. Dat is waarschijnlijk een van de grootste conclusies die ik uit dit alles kan trekken, en iets wat ik de afgelopen jaren op veel andere aspecten van mijn leven heb toegepast.
Beste plaatsen om te drone-en?
Het afgelopen jaar heb ik in zes verschillende landen gefotografeerd, waarvan Mongolië mijn favoriet was. Mongolië heeft mijn mening over wat ik wilde fotograferen compleet veranderd. Voorheen stuurde ik mijn drone vaak alleen de lucht in als het er op ooghoogte interessant uitzag. Maar in Mongolië realiseerde ik me al na een paar vluchten dat het land een landschap vol verrassingen heeft. Ik maakte er een gewoonte van om de drone omhoog te sturen, zelfs op plekken die er vanuit het autoraam niet zo interessant uitzagen. Ik ontdekte dat de meeste plaatsen van bovenaf, wanneer je op grote hoogte vliegt, vaak veranderen in wat leek op abstracte schilderijen. Ik had me nooit gerealiseerd dat de aarde zo'n kunst kon zijn. Perfect in haar eigen imperfectie, zonder een spoor van menselijke sporen. Dat is nog een reden waarom Mongolië zo'n ongelooflijke plek is voor luchtfotografie en video. Deze plekken zijn niet veranderd door de mens. Het was de eerste keer dat ik me echt een wereld kon voorstellen die niet door de mens is veranderd en ik realiseerde me na terugkomst aan de drukke oostkust van Amerika dat een wereld die niet door de mens is veranderd de wereld is waar ik het meest over wil weten. Ik denk dat mijn reis naar Mongolië niet alleen de richting die ik op wil op het gebied van het creëren van inhoud vanuit de lucht voorgoed heeft veranderd, maar me ook heeft doen beseffen dat ik er echt een carrière van wil maken. Voor de reis dwong ik mezelf altijd om van bepaalde soorten videografie en fotografie te houden, meer traditionele soorten, de soorten waar ik vaak langs scroll op mijn Instagram feed. Maar tijdens mijn 25 dagen op het platteland, waarbij ik elke dag de hele dag reed, realiseerde ik me dat mijn ware liefde in de lucht ligt. Een week nadat onze reis was begonnen, had ik nog nauwelijks mijn dslr gepakt. Ik wilde mezelf pushen op het gebied waar ik het meest gepassioneerd over ben en dat zal ik vanaf nu blijven doen.
Reflecties op het zijn van lady droner?
Mijn specialisatie in drones heeft mijn wereld geopend op manieren die ik niet voor mogelijk had gehouden. Het heeft me een voorsprong gegeven in mijn vakgebied door te begrijpen hoe ik het beste van een plek kan laten zien vanuit een hoek die mensen misschien nog nooit hebben gezien of waar ze nog nooit over hebben nagedacht. In een sector die gedomineerd wordt door mannen, heb ik de kans om een heel ander perspectief te laten zien, niet alleen omdat ze vanuit de lucht zijn vastgelegd, maar ook door de ogen van een vrouw, wat op dit moment nog erg ongebruikelijk is. Ik kijk ernaar uit om te zien wat dit jaar te bieden heeft als ik me verder verdiep in het creëren van inhoud vanuit de lucht.
Request A Car Rental
Travelling to Mongolia and need a car rental plus extra equipments?
